จุดเริ่มต้นที่กลับมาใช้กล้องฟิลม์อีกครั้งคือ ได้ดูหนังเรื่อง ตุ๊กแกรักแป้งมาก รู้สึกคิดถึงสมัยก่อน สมัยที่ต้องไปล้างฟิลม์แถวราชเทวี ไปซื้อฟิลม์แถวพลับพลาชัย ต้องอดขนมเพื่อเก็บเงินไปซื้อฟิลม์ ผมเลยไปเอากล้องของพ่อผมเอง คือรุ่น Canon ae1 มาปัดฝุ่นทำความสะอาด แต่อย่างว่าครับกล้องมันเก่ามากๆแล้ว อะไรๆก็เริ่มเสื่อมลงพวกยางก็หายไปหมดแล้ว วัดแสงก็เสีย แต่ใจก็อยากกลับมาถ่ายฟิลม์แบบจริงๆจังๆ อีกครั้ง วันนั้นเลยไปหากล้องฟิลม์ที่ เมก้าพลาซ่า แถวๆวังบูรพา พอไปถึงชั้น5 ที่ขายกล้องเก่าๆเยอะๆ อารมณ์มาเต็มเลยครับ ผมเดินหาอยู่หลายร้าน ไปเจอ Canon ae1 program ก็เลยลองซื้อมาใช้ แล้วฟิลม์หละ เดี๋ยวนี้มีขายน้อยลง แต่ก็พอหาได้นะ ผมได้ฟิลม์ kodak plus200 มาถ่ายม้วนแรก พอถ่ายเสร็จก็เอาไปล้างสแกนฟิลม์ที่ร้าน A&B ตรงข้ามเซ็นทัลลาดพร้าว ผลออกมายังไม่โอเคเท่าไร เนื่องจากกล้องผมแสงรั่ว เพราะยางโฟมของกล้องมันสึกหมดแล้ว ภาพเลยออกมาประมาณนี้ แสงจะเข้ามาแบบด้านซ้ายของภาพ
แต่ก็ยังพอมีรูปที่ใช้ได้บ้าง แต่ที่รู้สึกสบายใจคือวัดแสงยังโอเค
แต่สิ่งที่ไม่ดีเลยคือการโฟกัสภาพ ผมเองยังติดกับการถ่ายเร็วกดชัตเตอร์ปุ้ปเดินปั้บ ซึ่งมันทำไม่ได้หากจะถ่ายฟิลม์ มีผู้ใหญ่บอกว่า ตอนกดชัตเตอร์ให้นิ่งๆพอกดเสร็จก็อย่าพึ่งรีบร้อน ค่อยๆเอากล้องลง แล้วภาพมันจะไม่เบลอ ถือว่าเป็นสิ่งที่ผมจำไม่ได้จริงๆสำหรับการใช้กล้องฟิลม์........ถ้าอยากจะใช้กล้องฟิลม์จริงๆคงต้องทำกล้องให้มันใช้ได้ดีกว่านี้ ผมเลยตัดสินใจเอากล้องไปติดยางกันแสงรั่วอีกรอบ คราวนี้ผมลองกับฟิลม์ขาวดำ FOMAPAN 200 ไปลองถ่ายแถวหัวลำโพงดู ถ่ายเสร์จก็เอาไปล้างสแกนที่เดิม ผลออกมาดีกว่าม้วนแรกมากๆ แสงไม่รั่ว โฟกัสเข้ามากขึ้น ที่สำคัญผมว่าอารมณ์ภาพจากฟิลม์ขาวดำมันดีจริงๆ ตอนดูครั้งแรกผมอินกับภาพมากกว่าตอนดูรูปจากกล้องดิจิตอลมากๆ
ถึงตอนนี้ผมรู้สึกอยากกลับไปในอดีตจัง คิดถึงเวลาอยากหาความรู้ด้านการถ่ายภาพต้องไปที่หอสมุดแห่งชาติ คิดถึงวันเวลาเก่าๆตอนถ่ายฟิลม์ เดินถ่ายรูปแถวถนนพระอาทิตย์ ถ่ายเสร็จเอาฟิลม์มาดูกัน คิดถึงถนนพลับพลาชัย ซึ่งผมได้ลองกลับไป ไม่เหลือร้านที่เคยซื้อของเลย วันเวลาเก่าๆหายไปหมด ความเจริญเข้ามาแทนที่หมดแล้ว
สุดท้ายนี้ผมรู้ดีที่ได้กลับมาถ่ายฟิลม์อีกครั้ง ผมแทบไม่อยากจับดิจิตอลเลย อาจเป็นเพราะผมอยู่กับมันมานานเกินไป อยู่กับการแต่งภาพจากคอมมาเยอะมาก จนทำให้รู้สึกเอียนกับดิจิตอลไปเลย แต่ก็ไม่แน่วันนึงอาจจะอยากกลับไปหาดิจิตอลก็เป็นได้
" บางครั้งการได้คิดถึงเรื่องราวเก่าๆ ก็ทำให้ปัจจุบันมีความหมายมากขึ้น "
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น