ช่างภาพ...แนวไหน
ช่วงนี้ผมมักจะเจอคำถามแบบนี้เยอะขึ้นเรื่อยๆ "พี่ๆ.... พี่ถ่ายแนวไหน" "พี่ๆ....แต่งสีแนวไหน"
เอาจริงๆเลยนะ ผมไม่มีแนวอะไรเลย นึกจะถ่ายก็ถ่าย ไม่ค่อยมีแนวอะไรกับเค้าเท่าไร บางคนบอกผมเป็นแนวเพื่อชีวิต เอออันนี้ชอบ สมัยก่อนผมก็เคยคิดนะว่าต้องหาแนวเป็นของตัวเอง ช่วงนั้นก็จะแบบว่า กูต้อง Portrait เท่านั้น ขาวดำด้วย ต้องอาร์ต ต้องหล่อ กูไม่ถ่ายภาพสี 5555 ช่วงนั้นดูงี่เง่ายังไงก็ไม่รู้ สักพักก็มาถ่ายอาหารก็ไม่ยอมถ่ายอย่างอื่นเลย ซึ่งน่าเบื่อตัวเองมากๆเวลาย้อนกลับไปคิดถึงมัน พยามจะหาแนวให้ได้ วิ่งตามคนอื่นตลอดเวลา
................................."การวิ่งตามคนอื่นมันเหนื่อย"................................
สุดท้ายก็ตัดสินใจเลยว่าไม่มีแนวอะไรทั้งนั้น มีความสุขที่ได้ถ่ายรูปพอหละ มีหลายๆคนพยายามบอกผมว่าน้องต้องถ่าย Street อย่างเดียวสิจะได้มีแนวเป็นของตัวเอง ก็จะเกิดคำถามอีกว่า "ทำเพื่อ"
เรื่องแต่งรูปก็เหมือนกัน มีหลายคนบอกว่าพี่แต่งแนวไหนเหรอ วินเทจหรือฮิปเตอ ก็คิดในใจว่ามีแบ่งแยกแนวด้วยเหรอ ผมไม่มีแนวการแต่งสีเลย นึกอยากปรับอะไรก็ปรับ ไม่มีอะไรตายตัว อย่างบางคนก็จะบอกว่าเฮ้ยต้องหาสไตล์เป็นของตัวเองสิ เดี๋ยวจะโดนว่าไปก๊อปสไตล์คนอื่น ผมเองก็เคยพยามจะหาสไตล์การแต่งภาพนะ แบบทำ Preset ใน Lightroom แจกเลยนะ สุดท้ายก็ไม่เห็นว่ามันสำคัญอะไรเลย ตัดสินใจว่าเลิกไม่ทำPreset อะไรอีกแล้ว ต่อไปจะแต่งตามที่อยากทำพอ
.......................................................................................................................
สุดท้ายสิ่งที่เรียกว่า สไตล์ มันจะเกิดขึ้นมาเองโดยที่เราไม่ต้องไปปั้นแต่งอะไรเลย การที่เราได้ถ่ายภาพในสิ่งที่เราชอบ ถ่ายมันบ่อยๆ จนสุดท้ายคนที่ดูงานเราเค้าบอกว่า ออ!!!! งานของพี่คนนี้แน่ๆ
นั่นแหละที่ผมเรียกว่า สไตล์ของเราเอง
ที่วันนี้พูดเรื่องนี้ เพราะอยากบอกน้องๆว่า อย่าไปสนใจคำว่าช่างภาพแนวไหนมากเกินไป ตั้งใจฝึกฝีมือ ถ่ายในสิ่งที่เราชอบจริงๆ อย่างตอนนี้ที่นักเรียนผมจะเรียกผมว่า
............................."ช่างภาพสาย....อะไรก็ไม่รู้"................................
เอาจริงๆเลยนะ ผมไม่มีแนวอะไรเลย นึกจะถ่ายก็ถ่าย ไม่ค่อยมีแนวอะไรกับเค้าเท่าไร บางคนบอกผมเป็นแนวเพื่อชีวิต เอออันนี้ชอบ สมัยก่อนผมก็เคยคิดนะว่าต้องหาแนวเป็นของตัวเอง ช่วงนั้นก็จะแบบว่า กูต้อง Portrait เท่านั้น ขาวดำด้วย ต้องอาร์ต ต้องหล่อ กูไม่ถ่ายภาพสี 5555 ช่วงนั้นดูงี่เง่ายังไงก็ไม่รู้ สักพักก็มาถ่ายอาหารก็ไม่ยอมถ่ายอย่างอื่นเลย ซึ่งน่าเบื่อตัวเองมากๆเวลาย้อนกลับไปคิดถึงมัน พยามจะหาแนวให้ได้ วิ่งตามคนอื่นตลอดเวลา
................................."การวิ่งตามคนอื่นมันเหนื่อย"................................
พอมาอีกช่วงนึงเริ่มถ่ายฟิล์ม ผมก็ไม่จับดิจิตอลเลย เหมือนๆว่าจะเป็นคนสุดโต้งมากเกินไป
จนมาวันนึงเริ่มเหนื่อยที่จะต้องพยามเป็น พยามสร้างกรอบให้ตัวเอง แล้วก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า
................................... ทำเพื่อ..........................................
เรื่องแต่งรูปก็เหมือนกัน มีหลายคนบอกว่าพี่แต่งแนวไหนเหรอ วินเทจหรือฮิปเตอ ก็คิดในใจว่ามีแบ่งแยกแนวด้วยเหรอ ผมไม่มีแนวการแต่งสีเลย นึกอยากปรับอะไรก็ปรับ ไม่มีอะไรตายตัว อย่างบางคนก็จะบอกว่าเฮ้ยต้องหาสไตล์เป็นของตัวเองสิ เดี๋ยวจะโดนว่าไปก๊อปสไตล์คนอื่น ผมเองก็เคยพยามจะหาสไตล์การแต่งภาพนะ แบบทำ Preset ใน Lightroom แจกเลยนะ สุดท้ายก็ไม่เห็นว่ามันสำคัญอะไรเลย ตัดสินใจว่าเลิกไม่ทำPreset อะไรอีกแล้ว ต่อไปจะแต่งตามที่อยากทำพอ
.......................................................................................................................
สุดท้ายสิ่งที่เรียกว่า สไตล์ มันจะเกิดขึ้นมาเองโดยที่เราไม่ต้องไปปั้นแต่งอะไรเลย การที่เราได้ถ่ายภาพในสิ่งที่เราชอบ ถ่ายมันบ่อยๆ จนสุดท้ายคนที่ดูงานเราเค้าบอกว่า ออ!!!! งานของพี่คนนี้แน่ๆ
นั่นแหละที่ผมเรียกว่า สไตล์ของเราเอง
ที่วันนี้พูดเรื่องนี้ เพราะอยากบอกน้องๆว่า อย่าไปสนใจคำว่าช่างภาพแนวไหนมากเกินไป ตั้งใจฝึกฝีมือ ถ่ายในสิ่งที่เราชอบจริงๆ อย่างตอนนี้ที่นักเรียนผมจะเรียกผมว่า
............................."ช่างภาพสาย....อะไรก็ไม่รู้"................................
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น